دلنوشته شقايق گلزاده

يه وقتايي دلت خيلي پره و بايد حرف بزني و خودتو خالي کني

ولي به بعدش فکر نميکني

ميگي و بعدش انگار يه باري رو از رو دوشت برداشتن آروم ميشي

آروم و آروم تر تا اينکه ميفهمي چي شده و چيا گفتي و چيا شنيدي

به خودت مياي و يهو ميگي اگه ديگه نشه درستش کرد چي؟  

بعضي چيزارو شايد اصلا هيچوقت نبايد گفت

شايدم بايد بايستي تا به وقت گفتنش

شايد زمان بتونه همه چيو درست کنه! 

شايد هم.